Zasady utrzymywania prawidłowego kontaktu terapeuty z podopiecznymi

Zawód terapeuty jest pożądany na rynku pracy. W szkole policealnej Collegium zapewnimy zdobycie wszelkich kwalifikacji, niezbędnych do profesjonalnego pełnienia roli terapeuty. Dobry terapeuta potrafi nawiązać i utrzymać kontakt z pacjentem i jego rodziną, w odpowiedni sposób zdiagnozować potrzeby, a także zaplanować odpowiednie działania w celu poprawy kondycji psychofizycznej pacjenta. Prawidłowa relacja na linii terapeuta - podopieczny powinna opierać się na paru ważnych zasadach. Jest ona uznawana za najważniejszy element terapii, osiągnięcie pozytywnych zmian możliwe jest tylko poprzez prawidłowy kontakt terapeuty z podopiecznym. Stworzenie takiej relacji, to zadanie które jest procesem, trwa przez cały okres terapii, a następnie zostaje w odpowiedni sposób zakończona.

Poczucie bezpieczeństwa

Sesje terapeutyczne, które odbywają się w odpowiedniej atmosferze potrafią zapewnić odpowiednią przestrzeń, w której może powstać porozumienie, prowadzące do pozytywnych zmian. Terapeta powinien prowadzić zajęcia w sposób spokojny i stonowany. Klimat w ten sposób rozumianej powagi może pozwolić pacjentowi na otworzenie się i przyjęcie postawy, która umożliwi wprowadzenie w życie pożądanych zmian. Okazanie należytego zainteresowania pacjentowi i indywidualne podejście pełne prawdziwej troski o stan jego zdrowia, spokój i opanowanie w obliczu wszystkiego, co można usłyszeć - dzięki takiemu nastawieniu podopieczny będzie czuć się bezpiecznie i swojo. Jest to absolutna podstawa prawidłowego kontaktu.

Chęć zaangażowania się w proces terapii

Terapeuta i pacjent wspólnie muszą ustalić cele terapii, ponieważ za jej końcowe efekty obie strony relacji są współodpowiedzialne i ten fakt terapeuta na samym początku musi podkreślić. Pacjent z kolei powinien aktywnie i regularnie uczestniczyć w sesjach. W końcu to pacjent sam podejmuje decyzję, czy chce brać udział w danej terapii, z danym terapeutą. Jeśli terapia prowadzona jest pod przymusem, wtedy kontakt na linii terapeuta - podopieczny, będzie jednostronny i jałowy. Jest to odwrotność relacji, którą nazwalibyśmy prawidłową. Dopiero poczucie akceptacji własnych ułomności i mocne postanowienie pracy nad sobą umożliwia przeprowadzenie skutecznej terapii.

Szacunek i wzajemne zaufanie

W terapii analizuje się przede wszystkim zagadnienia zgłaszane przez pacjentów. W zależności od stopnia zaufania, jakim dzieli on terapeute, pozytywny skutek terapii może nastąpić szybko, lub wcale. W prawidłowo prowadzonej terapii nie dojdzie do sytuacji, w której terapeuta wywyższa się, bądź zbytnio umniejsza względem pacjenta. Podopieczny musi wiedzieć, że terapeuta jest jego powiernikiem. Dopiero wtedy, gdy będzie mógł się w pełni otworzyć, można liczyć na sukces w postaci, trwałych pozytywnych zmian. Obie strony muszą potrafić i chcieć słuchać się nawzajem, ponieważ nawet z pozoru nieistotne sprawy mogą mieć bardzo duże znaczenie. A takie sprawy obdarza się odpowiednią uwagą tylko, gdy we wzajemnych relacjach panuje autentyczny szacunek

Zjawisko przeniesienia i przeciwprzeniesienia

Zjawisko przeniesienia, to sytuacja, gdy pacjent nieświadomie projektuje na swą relację z terapeutą doświadczenia związane z innymi osobami. Zachowanie to przyjmuje postać wielokrotnej (ale odwracalnej) regresji, dzięki której uzyskuje się na końcu terapeutyczny efekt. Powtarzanie przez pacjenta problematycznych zachowań na relację z terapeutą odbywa się w bezpiecznych, "laboratoryjnych" warunkach. Dzięki temu może on unaocznić sobie dane zachowanie, które przestaje być niejasne i dzięki temu może być należycie przepracowane i zrozumiane. Natomiast u terapeuty może powstać zjawisko przeciwprzeniesienia, w skutek czego mogą pojawić się również wewnętrzne konflikty terapeuty. Wprowadzenie do dialogu swoich emocji uczuć i postaw pozwala podopiecznemu zrozumieć siebie w relacjach z innymi.

Zobacz również: