Pierwsza pomoc - od czego zacząć?

We współczesnym świecie lawinowo rośnie liczba wypadków i nieprzewidzianych zdarzeń zaskakujących nas wtedy, kiedy najmniej się tego spodziewamy. Zdrowie i życie osób poszkodowanych często zależy bezpośrednio od reakcji osób obecnych na miejscu zdarzenia. Umiejętność udzielenia pomocy, szybkość i spokój działania w sytuacjach krytycznych są niezbędne, aby pacjent doczekał przyjazdu wykwalifikowanych służb medycznych wyposażonych w zaawansowaną wiedzę, leki i sprzęt. Pierwsza pomoc przedmedyczna realnie ratuje życie. W sytuacjach krytycznych jest tylko kilka minut, aby rozpocząć czynności ratownicze i zapobiec nieodwracalnym szkodom w organizmie poszkodowanego, które mogą przyczynić się do jego kalectwa lub śmierci. Szanse na to, że wykwalifikowany personel medyczny będzie znajdował się w pobliżu miejsca zdarzenia są znikome. Z tego powodu bardzo ważna jest edukacja w zakresie udzielania pierwszej pomocy już od najmłodszych lat.

Podstawowe działania w przypadku udzielania pierwszej pomocy

Podstawową i najbardziej istotną kwestią w przypadku udzielania pierwszej pomocy jest zapewnienie bezpieczeństwa zarówno osobie poszkodowanej, jak i niosącej pomoc. Nikt nie będzie oczekiwał od Ciebie, że będziesz ryzykował swoje życie, aby ratować innych. Udzielanie pierwszej pomocy należy rozpocząć od zabezpieczenia miejsca zdarzenia, aby zapobiec ewentualnym kolejnym ofiarom. Potrącenia podczas nieprawidłowo prowadzonej akcji ratunkowej na pasie ruchu nie są wcale rzadkością. W przypadku wypadku drogowego miejsce można zabezpieczyć poprzez wystawienie trójkąta ostrzegawczego czy odciągnięcie osoby poszkodowanej z niebezpiecznego miejsca np. zagrożonego wybuchem na skutek wycieku paliwa. W kolejnym kroku akcji ratunkowej duże znaczenie ma punktowe wskazanie osoby, która wspomoże nas w udzieleniu pomocy. Dzięki podziałowi obowiązków pomoc będzie szybsza i bardziej efektywna, a czas reakcji jest w takim wypadku czynnikiem bezpośrednio warunkującym przeżycie pacjenta.

Po czynnościach przygotowawczych można przystąpić do realnej pracy z poszkodowanym. W pierwszej kolejności należy ocenić przytomność pacjenta. Należy delikatnie potrząsnąć go za barki pytając co się stało bądź czy nas słyszy. Istotna jest tutaj obserwacja reakcji, mimiki twarzy i ruchów gałki ocznej. Fakt, że pacjent nie mówi nie oznacza, że nie jest przytomny! Jeśli jednak zachodzi podejrzenie, że poszkodowany jest nieprzytomny, należy udrożnić mu drogi oddechowe odginając głowę i delikatnie unosząc żuchwę. Kolejnym krokiem jest kontrola oddechu. Dokonujemy jej przybliżając ucho do ust pacjenta - słuchając i obserwując czy klatka piersiowa się unosi.

Co robić gdy pacjent nie oddycha?

Jeżeli pacjent oddycha można rozważyć ułożenie go w pozycji bezpiecznej. Należy powiadomić służby ratownicze i na bieżąco monitorować stan poszkodowanego. Jeżeli pacjent nie ma na ciele uszkodzeń, zazwyczaj w takim stanie może on poczekać do przyjazdu karetki. Jeżeli jednak oddech u pacjenta ustał należy natychmiast bezwzględnie wezwać pogotowie ratunkowe. W takim wypadku przyda się osoba, którą wcześniej wyznaczyliśmy do pomocy. To ona ma za zadanie powiadomić służby o stanie i liczbie poszkodowanych i konieczności przyjazdu zespołu ratunkowego. Jednocześnie osoba zajmująca się poszkodowanym jest odpowiedzialna za rozpoczęcie prowadzenia resuscytacji krążeniowo-oddechowej.

Od prawidłowości przeprowadzanych zabiegów zależy życie pacjenta, dlatego koniecznie trzeba wykonywać je zgodnie z wytycznymi. Połóż ręce na środku klatki piersiowej, w okolicach mostka. Zajmij wygodną i stabilną pozycję - jeżeli zespół ratownictwa medycznego nie dotrze na miejsce szybko, dobre ułożenie ciała sprawi, że będziesz w stanie dłużej pomagać poszkodowanemu. Uciśnij jego klatkę piersiową 30 razy z częstością 100/min na głębokość 5-6 cm. Następnie zaciśnij pacjentowi skrzydełka nosa i wykonaj dwa oddechy ratownicze cały czas utrzymując udrożnione drogi oddechowe. Powtarzaj te czynności do momentu przyjazdu karetki lub przywrócenia funkcji życiowych.

Jeżeli nie masz już sił prowadzić resuscytacji, pozwól się zastąpić innej osobie, która też ma takie umiejętności. To żaden wstyd, że jesteś zmęczony, ponieważ jest to zabieg medyczny wymagający ogromnego wysiłku ze strony prowadzącej go osoby - szczególnie kiedy nie jest specjalistą w zakresie ratownictwa medycznego. Zrobiłeś już wystarczająco dużo -samodzielnie udzielając pierwszej pomocy znacząco zwiększyłeś szanse, że akcja wykwalifikowanych służb zakończy się sukcesem.

Zobacz również: